Thursday, May 29, 2008



KETIKA CINTA BERTASBIH


Pernah membaca Novel ini, sebuah dwilogi penguat jiwa karya kang Abik, melalui tokoh sentral Abdullah Khairul Azzam, kang abik dengan apik, cerdas serta di lengkapi dengan untaian ayat-ayat qu'ran, hadist dan kalimah thoyibbah telah mampu menohok relung hatiku terdalam,

Azzam dalam novel tersebut seusia denganku, sama-sama menghadapi "persoalan hidup", antara Survive di dunia dan pencarian pasangan hidup (istri), namun apabila di bandingkan aku dengan azzam tentu cukup berbeda, azzam mahasiswa Al azhar juga seorang entrepenuership yang mampu memberikan manfaat kepada adik-adiknya dan orang sekitarnya, dengan kehalusan budi, wawasan dan akhlak yang baik dan ikhtiar yang luar biasa untuk berhasil tidak hanya dirinya namun juga adik2nya, dan di tutup dengan happy ending, menikah dengan bidadari pujaan

membaca novel ini sebagaimana prolog yang di tulis oleh laode k,memang mengingatkan pada Santiago dalam The Alchemist, tentang pencarian "harta karun " yang akhirnya di temukan dalam diri santiago dan azzam,

novel ini cukup beragam tokoh yang hadir dari furqon, eliana, fadhil, tiara, cut mala, dsb, mungkin apabila di explor lebih dalam bisa jadi sinetron bahkan mampu memecahkan rekor "tersanjung...:)"

Jujur aq harus memberikan applaus terhadap novel ini, setidaknya telah mengingatkan aq tentang apa yang menjadi pilihan saat ini apakah kehidupan yang aq alami saat ini sudah tepat dan benar atau malah keliru, terima kasih kang abik, azzam dalam menohok-ku.......





bersambung...................................................

Monday, May 19, 2008


Indonesia Gak Bisa...Bisa...?


If boleh jujur betapa pusingnya mikirin negeri ini?but sesungguhnya peduli apa sampe mikirin negeri ini, kayak negeri ini mikirin kita bener gak...?but ya gak gitu2 amat lah, kalo cuek,ya tetap kita masih jadi warga negaranya,tapi jangan protes if kebijakan negeri ini menggangu kenyamanan kita dalam kehidupan sehari2....

eh ya masih baru dalam ingatan kita, tanggal 20 mei kemaren di peringati secara megah dan besar-besarnya seabad Kebangkitan Nasional yang di pusatkan di SUBK, namun beberapa hari kemudian pemerintah mengumumkan kenaikan BBM dengan alasan untuk merespon kenaikan harga minyak dunia, kebijakan tersebut tentunya menaikan pula harga sembako dan transportasi, sehingga masyarakat yang terpuruk menjadi semakin terpuruk tentunya,

apabila kita saksikan sejarah panjang bangsa kita, bangsa kita tak pernah terlepas dari kungkungan krisis baik ekonomi maupun politik, mungkin hanya pada masa orde baru relatif lebih stabil dan agak bernapas panjang, meskipun yang dibangun orde baru juga cukup rapuh sehingga ketika krisis ekonomi melanda negeri ini, bangunan telah dibangun hancur berkeping-keping

if di kaitkan dengan jangka jaya baya, mungkin negeri ini seperti apa yang digambarkan, oleh jayabaya berabad-abad silam, bangsa ini masuk jaman edan atau mungkin juga masa kalabendhu..,

coba tengok, setidaknya setelah satu dasawarsa negeri ini memasuki era reformasi adakah prestasi membanggakan negeri ini ? jawabnya akan sangat susah, justru if ditanya angka korupsi, kemiskinan, kerusakan lingkungan,sosial budaya, pendidikan bahkan olahragapun kita akan menundukan kepala tanda malu, bahkan seorang temanpun pernah berujar pingin pindah warga negara gara-gara malu menjadi warga negara Indonesia,

wahai Indonesiaku, khususnya para pemimpin negeri ini yang telah di beri amanat oleh segenap rakyat Indonesia, apakah engkau peduli......? mungkin adalah berat memikirkan negeri Ini, namun yang kami butuhkan bukan sekedar janji atau penjelasan dari mu, tetapi langkah-langkah apa yang akan dan telah dilaksanakan, dan bermanfaat bagi kami, bukan hanya bermanfaat bagi anda dan kroni-kroninya....., ingat lho jabatan adalah amanah, yang dipertanggungjawabkan tidak hanya di dunia namun di akhirat

Kebangkitan Nasional bukan sebuah retorika belaka, melainkan sebuah langkah yang harus diwujudkan, yakni BANGKIT DARI KEBODOHAN, BANGKIT DARI KEMISKINAN, DAN BANGKIT DARI KETERBELAKANGAN,

seperti halnya ketika Budi Oetomo dan para founding father kita memperjuangan negeri ini dari penjajahan dan kolonialisme,

akhirul kata, smoga kita tak pernah berputus asa dan slalu semangat dan smoga negeri ini dapat aman, sejahtera yang di lindungi rahmat dan ampunan dari Allah SWT, Baldatun thayyibatun wa Rabbun Ghafur

Friday, May 09, 2008

Jangka Jaya Baya

Besuk yen wis ana kreta tanpa jaran.

Tanah Jawa kalungan wesi.

Prahu mlaku ing dhuwur awang-awang.

Kali ilang kedhunge.


Pasar ilang kumandhang.

Iku tandha yen tekane jaman Jayabaya wis cedhak.

Bumi saya suwe saya mengkeret.

Sekilan bumi dipajeki.


Jaran doyan mangan sambel.

Wong wadon nganggo pakeyan lanang.

Iku tandhane yen wong bakal nemoni wolak-waliking jaman.

Akeh janji ora ditetepi.

Akeh wong wani nglanggar sumpahe dhewe.

Manungsa padha seneng nyalah.

Ora ngendahake hukum Allah.


Barang jahat diangkat-angkat.

Barang suci dibenci.

Akeh manungsa mung ngutamakke dhuwit.

Lali kamanungsan.

Lali kabecikan.

Lali sanak lali kadang.

Akeh bapa lali anak.

Akeh anak wani nglawan ibu.

Nantang bapa.

Sedulur padha cidra.

Kulawarga padha curiga.

Kanca dadi mungsuh.

Akeh manungsa lali asale.

Ukuman Ratu ora adil.


Akeh pangkat sing jahat lan ganjil.

Akeh kelakuan sing ganjil.

Wong apik-apik padha kapencil.

Akeh wong nyambut gawe apik-apik padha krasa isin.

Luwih utama ngapusi.

Wegah nyambut gawe.

Kepingin urip mewah.

Ngumbar nafsu angkara murka, nggedhekake duraka.

Wong bener thenger-thenger.

Wong salah bungah.

Wong apik ditampik-tampik.

Wong jahat munggah pangkat.

Wong agung kasinggung.

Wong ala kapuja.


Wong wadon ilang kawirangane.

Wong lanang ilang kaprawirane.

Akeh wong lanang ora duwe bojo.

Akeh wong wadon ora setya marang bojone.

Akeh ibu padha ngedol anake.

Akeh wong wadon ngedol awake.

Akeh wong ijol bebojo.

Wong wadon nunggang jaran.

Wong lanang linggih plangki.

Randha seuang loro.

Prawan seaga lima.

Dhudha pincang laku sembilan uang.

Akeh wong ngedol ngelmu.

Akeh wong ngaku-aku.

Njabane putih njerone dhadhu.

Ngakune suci, nanging sucine palsu.

Akeh bujuk akeh lojo.

Akeh udan salah mangsa.

Akeh prawan tuwa.

Akeh randha nglairake anak.

Akeh jabang bayi lahir nggoleki bapakne.

Agama akeh sing nantang.

Prikamanungsan saya ilang.

Omah suci dibenci.

Omah ala saya dipuja.

Wong wadon lacur ing ngendi-endi.

Akeh laknat.

Akeh pengkianat.

Anak mangan bapak.

Sedulur mangan sedulur.

Kanca dadi mungsuh.

Guru disatru.

Tangga padha curiga.

Kana-kene saya angkara murka.

Sing weruh kebubuhan.

Sing ora weruh ketutuh.

Besuk yen ana peperangan.

Teka saka wetan, kulon, kidul lan lor.

Akeh wong becik saya sengsara.

Wong jahat saya seneng.

Wektu iku akeh dhandhang diunekake kuntul.

Wong salah dianggep bener.

Pengkhianat nikmat.

Durjana saya sempurna.

Wong jahat munggah pangkat.

Wong lugu kebelenggu.

Wong mulya dikunjara.

Sing curang garang.

Sing jujur kojur.

Pedagang akeh sing keplarang.

Wong main akeh sing ndadi.

Akeh barang haram.

Akeh anak haram.

Wong wadon nglamar wong lanang.

Wong lanang ngasorake drajate dhewe.

Akeh barang-barang mlebu luang.

Akeh wong kaliren lan wuda.

Wong tuku ngglenik sing dodol.

Sing dodol akal okol.

Wong golek pangan kaya gabah diinteri.

Sing kebat kliwat.

Sing telah sambat.

Sing gedhe kesasar.

Sing cilik kepleset.

Sing anggak ketunggak.

Sing wedi mati.

Sing nekat mbrekat.

Sing jerih ketindhih.

Sing ngawur makmur.

Sing ngati-ati ngrintih.

Sing ngedan keduman.

Sing waras nggagas.

Wong tani ditaleni.

Wong dora ura-ura.

Ratu ora netepi janji, musna panguwasane.

Bupati dadi rakyat.

Wong cilik dadi priyayi.

Sing mendele dadi gedhe.

Sing jujur kojur.

Akeh omah ing ndhuwur jaran.

Wong mangan wong.

Anak lali bapak.

Wong tuwa lali tuwane.

Pedagang adol barang saya laris.

Bandhane saya ludhes.

Akeh wong mati kaliren ing sisihe pangan.

Akeh wong nyekel bandha nanging uripe sangsara.

Sing edan bisa dandan.

Sing bengkong bisa nggalang gedhong.

Wong waras lan adil uripe nggrantes lan kepencil.

Ana peperangan ing njero.

Timbul amarga para pangkat akeh sing padha salah paham.

Durjana saya ngambra-ambra.

Penjahat saya tambah.

Wong apik saya sengsara.

Akeh wong mati jalaran saka peperangan.

Kebingungan lan kobongan.

Wong bener saya thenger-thenger.

Wong salah saya bungah-bungah.

Akeh bandha musna ora karuan lungane. Akeh pangkat lan drajat pada minggat ora karuan sababe

Akeh barang-barang haram, akeh bocah haram.

Bejane sing lali, bejane sing eling.

Nanging sauntung-untunge sing lali.

Isih untung sing waspada.

Angkara murka saya ndadi.

Kana-kene saya bingung.

Pedagang akeh alangane.

Akeh buruh nantang juragan.

Juragan dadi umpan.

Sing suwarane seru oleh pengaruh.

Wong pinter diingar-ingar.

Wong ala diuja.

Wong ngerti mangan ati.

Bandha dadi memala.

Pangkat dadi pemikat.

Sing sawenang-wenang rumangsa menang.

Sing ngalah rumangsa kabeh salah.

Ana Bupati saka wong sing asor imane.

Patihe kepala judhi.

Wong sing atine suci dibenci.

Wong sing jahat lan pinter jilat saya derajat.

Pemerasan saya ndadra.

Maling lungguh wetenge mblenduk.

Pitik angrem saduwure pikulan.

Maling wani nantang sing duwe omah.

Begal pada ndhugal.

Rampok padha keplok-keplok.

Wong momong mitenah sing diemong.

Wong jaga nyolong sing dijaga.

Wong njamin njaluk dijamin.

Akeh wong mendem donga.

Kana-kene rebutan unggul.

Angkara murka ngombro-ombro.

Agama ditantang.

Akeh wong angkara murka.

Nggedhekake duraka.

Ukum agama dilanggar.

Prikamanungsan di-iles-iles.

Kasusilan ditinggal.

Akeh wong edan, jahat lan kelangan akal budi.

Wong cilik akeh sing kepencil.

Amarga dadi korbane si jahat sing jajil.

Banjur ana Ratu duwe pengaruh lan duwe prajurit.

Lan duwe prajurit.

Negarane ambane saprawolon.

Tukang mangan suap saya ndadra.

Wong jahat ditampa.

Wong suci dibenci.

Timah dianggep perak.

Emas diarani tembaga.

Dandang dikandakake kuntul.

Wong dosa sentosa.

Wong cilik disalahake.

Wong nganggur kesungkur.

Wong sregep krungkep.

Wong nyengit kesengit.

Buruh mangluh.

Wong sugih krasa wedi.

Wong wedi dadi priyayi.

Senenge wong jahat.

Susahe wong cilik.

Akeh wong dakwa dinakwa.

Tindake manungsa saya kuciwa.

Ratu karo Ratu pada rembugan negara endi sing dipilih lan disenengi.

Hore! Hore!

Wong Jawa kari separo.

Landa-Cina kari sejodho.

Akeh wong ijir, akeh wong cethil.

Sing eman ora keduman.

Sing keduman ora eman.

Akeh wong mbambung.

Akeh wong limbung.

Selot-selote mbesuk wolak-waliking jaman teka.

Friday, May 02, 2008


HARDIKNAS
kemajuan suatu bangsa ditentukan bagaimana pendidikan kaum mudanya (erasmus)


Kutipan dari filosof Belanda di atas cukup menarik,apabila di kaitkan dengan kondisi kekinian pendidikan di Indonesia, apalagi beberapa minggu terakhir ini media massa baik elekronik maupun cetak cukup getol mengangkat problematika dan fakta-fakta di lapangan mengenai penyelenggaran UAN (ujian akhir nasional) dari masalah kecurangan hingga kebocoran soal yang melibatkan guru, kepala sekolah hingga kepala dinas pendidikan guna menyukseskan UAN di sekolah atau wilayah tertentu,

menjadi pertanyaan berikutnya sesungguhnya ada apa dengan pendidikan di Indonesia apabila kita mengacu kepada kondisi saat ini, kita boleh bangga diantara putra-putri terbaik bangsa mampu mengharumkan nama Indonesia di blantika internasional melalui prestasi di olimpaide fisika atau sains teknologi, diantaranyal: F. Saa, Nelson Tansu,dsb

namun di sisi lain kita juga cukup miris selain problematika kenakalan remaja seperti tawuran, narkoba dan juga tindakan a susila yang mempunyai kecenderungan semakin meningkat, hal ini tercermin dari banyaknya foto/film bugil di internet yang melibatkan oknum pelajar

padahal UUD 1945 telah menganamatkan untuk alokasi pendidikan dalam APBN minimal 20 %, namun dalam kenyataan hal tersebut masih belum terealisasi, masih banyak di pelosok nusantara yang belum mengenyam pendidikan secara baik dan nyaman, masih banyak pula gedung-gedung sekolah yang hampir roboh, dsb,

dan akhir, pendidikan nasional bukan sekedar mengejar angka statistik atau keuntungan segelintir orang atau kelompok saja, melainkan semoga pendidikan nasional mampu membentuk dan mencetak para kader bangsa yang berkualitas dan berdedikasi tinggi serta mempunyai kompetensi, intelegensi serta berakhlaktul karimah, sehingga bangsa kita akan sejajar dengan bangsa lain....., amiin